Popović Ljubica (1921 – 1942), učesnica NOB-a i narodni heroj Jugoslavije. Rođena je u Medunu, kod Podgorice. Trgovačku akademiju je učila u Podgorici i Subotici. Nakon završenog školovanja vratila se u rodni kraj. Kao srednjoškolka je bila aktivna u omladinskom pokretu. Član Komunističke partije je postala 1939. godine. Po zadatku KPJ, od 1940. godine je radila u Monopolu duvana. Početkom 1941. izabrana je za članicu Mjesnog i Okružnog Komiteta SKOJ-a za Podgoricu, a potom i za članicu Pokrajinskog komiteta SKOJ-a za Crnu Goru, Boku i Sandžak. Njen zadatak u okupiranoj Podgorici je bio da sakuplja i šalje omladince u partizanske jedinice. Kada je glavnina crnogorskih partizanskih snaga morala napustiti Crnu Goru, 1942, Ljubica je ostala kao ilegalac. Teško je ranjena u pokušaju da se probije iz opsade u selu Orahovo. Kada je zapaljena koliba u kojoj se sakrila, njen saborac, prema dogovoru, prvo je ubio nju a onda i sebe. Za narodnog heroja je proglašena 1949. godine.